CORPUS BIBLIORUM ÆTATIS REFORMATIONIS | ||
| [Titelseite] zum Textanfang | ||
| ||
| [179r-2] zum Textanfang | ||
| EVANGELIVM MARCI | ||
| [I] | ||
| [1] [2]INitium euangelij IESV Chriſti Filij Dei, [2] ſicut ſcriptum eſt in prophetis. Ecce ego mitto nunciū meum ante faciem tuā qui præparabit | ||
| uiam tuā ante te. [3] Vox clamantis in deſerto: Parate uiam Domini, re₍ct₎as facite ſemitas eius. [4] Baptizabat Ioannes in deſerto, prædicans baptiſmum pœnitentie in remiſſionem peccatorum. [5] Et egrediebātur ad eum tota Iudæa regio, ac Hieroſolymitæ, et baptizabantur omnes ab illo in Iordane flumine, confitentes peccata ſua. [6] Erat aūt Iohannes ueſtitus pilis | ||
| cameli, et zona pellicea circa lūbos ſuos, ueſcebaturque locuſtis ac melle ſilueſtri, [7] et prædicabat dicens: Venit is qui fortior eſt me poſt me, cuius non ſū idoneus ut procumbens ſoluā corrigiam calciamentorum. [8] Ego quidem baptizaui uos aqua, ille uero baptizabit uos Spiritu San₍ct₎o. [9] Et fa₍ct₎um eſt in diebus illis uenit IESVS a Nazareth Galiææ, | ||
| et baptizatus eſt a Ioanne in Iordane. [10] Et ſtatim qum aſcenderet ex aqua, uidit diffindi cœlos, et Spiritum quaſi columbam deſcendentem ſuper illum. [11] Et uox fa₍ct₎a eſt de cœlis: Tu es ille Filius meus dile₍ct₎us, in quo mihi bene complacitum eſt. [12] Et continuo Spiritus illum expellit in deſertū, [13] et erat illic in deſerto dies quadraginta, et tentabatur a Satana, | ||
| eratque cum feris, et angeli miniſtrabant illi. [14] Poſtquam autem comprehenſus eſſet Ioannes, uenit IESVS in Galilæam, prædicans euangeliū regni Dei, [15] et dicens: Impletum eſt tempus, inſtatque regnū Dei, reſipiſcite et credite euangelio. [16] Qum ambularet autem iuxta mare Galilææ, uidit Simonē et Andreā [fratrem] eius, iacientes retia in mare. | ||
| Erant enim piſcatores, [17] et dixit eis IESVS: Sequamini me, et faciam ut efficiamini piſcatores hominū. [18] Ac protinus reli₍ct₎is retibus ſuis, ſequuti ſunt eum. [19] Et progreſſus illinc puſillum, uidit Iacobum filium Zebedeæi, et Ioannem fratrē eius, qui et ipſi in naui reconcinnabant retia, [20] ſtatimque uocauit illos. Et illi reli₍ct₎o patre ſuo Zebedæo in naui, | ||
| cum mercennarijs, ſequuti ſunt eum. [21] Et ingrediuntur Capernaum et ſtatim ſabbatis ingreſſus in ſynagogam docebat. [22] Et ſtupebant ſuper do₍ct₎rina eius. Erat enim docens eos tanquam auctoritate præditus, et non ſicut ſcribæ. [23] Et erat in ſynagoga eorum homo obnoxius ſpiritui īmundo, et exlamauit, [24] dicens: | ||
| Ah, quid rei nobis tecum eſt IESV Nazarene? Veniſti ad p̱dendum nos? Noui te qui ſis, nimirū ille [ſan₍ct₎us] Dei. [25] Et increpauit illum IESVS dicens: Obmuteſce, et exi ab homine. [26] Et qū diſcerpſiſſet eū [ſpiritus] īmūdus, exclamaſſetque uoce magna, exijt ab eo. [27] Et obſtupuerunt omnes, ita ut conquirerent inter ſe dicentes: Quid eſt hoc? Quæ do₍ct₎rina noua hæc? quia cū auctoritate etiam ſpiritibus īmundis | ||
| imperat et obediunt ei. [28] Emanauit autem fama eius ſtatim in totā undique regionē Galilææ finitimā. [29] Et protinus e ſynagoga egreſſi, uenerunt in domū Simonis et Andreæ, cum Iacobo et Ioanne. [30] Socrus autem Simonis decumbebat febricitans, et continuo dicunt ei de illa. [31] Et accedens erexit eam, apprehenſa manu eius, et reliquit eam febris illico, ac miniſtrabat eis. | ||
| [32] Veſperi uero, qum occidiſſet ſol, afferebant ad eum omnes male habentes, et qui a dæmonijs agitabantur. [33] Et ciuitas tota congregata erat ad oſtium, [34] et ſanauit multos qui ægrotabant uarijs morbis, et dæmonia multa eijciebat, et non ſinebat loqui dæmonia quod ipſum noſſent. [35] Et mane multa adhuc no₍ct₎e qū ſurrexiſſet egreſſus eſt, abijt IESVS ī deſertū locū, | ||
| ibique orabat, [36] et proſequutus eſt eum Simon, et qui cū illo erant, [37] et qum inueniſſent eum, dicūt ei: Omnes te quærunt. [38] Et ait illis: Eamus in proximos uicos, ut et ibi prædicem, in hoc enim egreſſus ſum. [39] Et prædicabat in ſynagogis eorum in tota Galilæa, et dæmonia eijciebat. [40] Et uenit ad eum leproſus deprecans eū, eique ad genua accidens, | ||
| ac dicens illi: Si uis, potes me mūdare. [41] IESVS aūt miſertus protenſa manu tetigit illum, et dicit ei: Volo, mundus eſto. [42] Et qum dixiſſet, ſtatim diſceſſit ab eo lepra, et mundatus eſt. [43] et comminatus ei, ſtatim emiſit illum, [44] dicitque ei: Vide ne cui quicquam dicas, ſed abi tei[pſu]m oſtende ſacerdoti, et offer pro emūdatione tui, quæ præcepit Moſes in teſtimonium | ||
| illis. [45] At ille egreſſus cœpit prædicare multa, et diuulgare ſermonē, ita ut iā non poſſet IESVS manifeſte introire in ciuitatē, ſed foris in deſertis locis erat, et ueniebant ad eum undique. | ||
| [II] | ||
| [1] [2]Et iterū intrauit Capernaū poſt dies aliquot, et auditū eſt [quod] in domo eſſet, [2] et protinus cōgregati ſūt multi, adeo ut iam non [caperet] eos nec illa loca quæ erant circa ianuā, et loquebatur eis ſermonē. | ||
| [Juni 2006 – Wolf-Dieter Syring] zum Textanfang | ||