CORPUS BIBLIORUM ÆTATIS REFORMATIONIS | ||
| [Titelseite] zum Textanfang | ||
NOVUM TESTA=
SALVO UBIQUE ET ILLABEFA[-]
Addita sunt in singulas Apo₍st₎olorum epi-
| ||
| [71-2] zum Textanfang | ||
|
EUANGELIUM SECUDUM
MARCUM. | ||
| [I] | ||
|
[1] [9]INitium
euange[-] l₍ii₎ Iesu Chri₍st₎i fil₍ii₎ dei, [2] sicut scri[-] pt‹um› e₍st₎ in Pro- phetis: Ecce ego mitto nuncium me‹um› ante faciem tuam, qui pr₍ae₎parabit viam tuam ante te. [3] Vox clamantis in de- serto: Parate vi‹am› domini, re₍ct₎as fa- cite semitas eius. [4] Baptizabat Ioh‹an›- nes in deserto, pr₍ae₎dic‹an›s baptism‹um› p₍oe₎nitenti₍ae₎ in remissionem pecca- torum. [5] Et egrediebantur ad eum tota Iud₍ae₎a regio, ac Hierosolymi- t₍ae₎ ‹et› baptizabantur omnes ab il- lo in Iordane flumine, confitentes peccata sua. [6] Erat autem Iohannes ve₍st₎itus pilis cameli, ‹et› zona pelli- cea circa l‹um›bos suos, vescebatur‹que› locu₍st₎is ac melle sylve₍st₎ri: [7] ‹et› pr₍ae₎- dicabat, dicens: Venit is qui fortior e₍st₎ me po₍st₎ me, cuius non sum ido[-] neus ut procumbens solvam cor- rigiam calciamentorum. [8] Ego qui- dem baptizavi vos aqua, ille vero | ||
| baptizabit | ||
| [72-2] zum Textanfang | ||
| EUANGELIUM 72 | ||
|
baptizabit vos spiritu san₍ct₎o. [9] Et fa₍ct₎um
e₍st₎ in diebus illis, venit Iesus a Naza- reth Gali₍ae₎₍ae₎, ‹et› baptizatus e₍st₎ a Ioanne in Iordane. [10] Et ₍st₎atim cum ascenderet ex aqua, vidit diffindi c₍oe₎los, ‹et› spiri- tum quasi columbam descendentem su- per illum. [11] Et vox fa₍ct₎a e₍st₎ de c₍oe₎lis: Tu es ille filius meus dile₍ct₎us, in quo mihi bene complacitum e₍st₎. [12] Et conti- nuo spiritus illum expellit in desertum, [13] ‹et› erat illic in deserto dies quadraginta, ‹et› tentabatur a satana, erat‹que› cum feris, ‹et› angeli mini₍st₎rabant illi. [14] Po₍st₎quam autem comprehensus esset Ioannes, ve- nit Iesus in Galil₍ae₎am, pr₍ae₎dicans euan- gelium regni dei, [15] ‹et› dicens: Impletum e₍st₎ tempus, in₍st₎at‹que› regnum dei, resi- piscite ‹et› credite euangelio. [16] Cum am- bularet autem iuxta mare Galil₍ae₎₍ae₎, vi- dit Simonem ‹et› Andream fratrem eius, iacientes retia in mare, erant enim pisca- tores. [17] Et dixit eis Iesus: Sequamini me, ‹et› faciam ut efficiamini piscatores ho- minum. [18] Ac protinus reli₍ct₎is retibus suis, secuti sunt eum. [19] Et progressus illinc pusillum, vidit Iacobum filium Zebe- d₍ae₎i ‹et› Ioh‹an›nem fratrem eius, qui ‹et› ipsi in navi reconcinnabant retia, [20] ₍st₎atim‹que› vocavit illos. Et illi reli₍ct₎o patre suo Ze[-] bed₍ae₎o in navi cum mercenar₍ii₎s, secuti sunt eum. [21] Et ingredi‹un›tur Capernaum, ‹et› ₍st₎atim sabbatis ingressus in synago- gam docebat. [22] Et ₍st₎upebant super do- ₍ct₎rina eius. Erat enim docens eos tan- quam auctoritate pr₍ae₎ditus, ‹et› non sicut scrib₍ae₎. [23] Et erat in synagoga eor‹um› homo obnoxius spiritui imm‹un›do, ‹et› exlama- vit, [24] dicens: Ah, Quid rei nobis tecum e₍st₎ Iesu Nazarene? Veni₍st₎i ad perdendum nos? Novi te qui sis, nimirum ille san- ₍ct₎us dei. [25] Et increpavit illum Iesus, dic‹en›s: | ||
| Obmutesce | ||
| [73-2] zum Textanfang | ||
| EUANGELIUM 73 | ||
|
Obmutesce, ‹et› exi ab homine. [26] Et cum
discerpsisset eum spiritus immundus, ex[-] clamasset‹que› voce magna, ex₍ii₎t ab eo. [27] Et ob₍st₎upuerunt omnes, ita ut conquire- rent inter se, dic‹en›tes: Quid e₍st₎ hoc? Qu₍ae₎ do₍ct₎rina nova h₍ae₎c? quia cum auctori- tate etiam spiritibus immundis impe- rat, ‹et› obediunt ei? [28] Emanavit autem fa- ma eius ₍st₎atim in totam undique regio[-] nem Galil₍ae₎₍ae₎ finitimam. [29] Et protinus e synagoga egressi, venerunt in domum Simonis ‹et› Andre₍ae₎ cum Iacobo ‹et› Io- h‹an›ne. [30] Socrus autem Simonis decumbe- bat febricit‹an›s, ‹et› continuo dicunt ei de illa. [31] Et accedens erexit eam, apprehensa manu eius, ‹et› reliquit eam febris illico, ac mini₍st₎rabat eis. [32] Vesperi vero, cum occi- disset sol, afferebant ad eum omnes ma- le habentes, ‹et› qui a d₍ae₎mon₍ii₎s agitab‹an›- tur. [33] Et civitas tota congregata erat ad ho₍st₎ium. [34] ‹et› sanavit multos qui ₍ae₎grota- bant var₍ii₎s morbis, ‹et› d₍ae₎monia multa e₍ji₎ciebat: ‹et› non sinebat loqui d₍ae₎monia quod ipsum nossent. [35] Et mane multa adhuc no₍ct₎e cum surrexisset, egressus e₍st₎: ab₍ii₎t Iesus in desert‹um› locum, ibi‹que› orabat. [36] Et prosecutus e₍st₎ eum Simon, ‹et› qui cum illo erant: [37] ‹et› cum invenissent eum, dicunt ei: Omnes te qu₍ae₎runt. [38] Et ait illis: Eamus in proximos vicos, ut ‹et› ibi pr₍ae₎dicem: in hoc enim egressus sum. [39] Et pr₍ae₎dicabat in synagogis eorum, in tota Galil₍ae₎a, ‹et› d₍ae₎monia e₍ji₎ciebat. [40] Et venit ad eum leprosus, deprecans eum, ei‹que› ad genua accidens, ac dicens illi: Si vis potes me mundare. [41] Iesus au[-] tem misertus, protensa manu, tetigit il- lum, ‹et› dicit ei: Volo, mundus e₍st₎o. [42] Et cum dixisset, ₍st₎atim discessit ab eo le- pra, ‹et› mundatus e₍st₎. [43] Et comminatus ei, ₍st₎atim emisit illum, [44] dicitque ei: Vide | ||
| g ne cui | ||
| [74-2] zum Textanfang | ||
| EUANGELIUM 74 | ||
|
ne cui quicquam dicas, sed abi teipsum
o₍st₎ende sacerdoti, ‹et› offer pro emunda- tione tui, qu₍ae₎ pr₍ae₎cepit Moses in te₍st₎i- monium illis. [45] At ille egressus, c₍oe₎pit pr₍ae₎- dicare multa, ‹et› divulgare sermon‹em›, ita ut iam n‹on› posset Iesus manife₍st₎e introi- re in civitatem, sed foris in desertis locis erat, ‹et› veniebant ad eum undi‹que›. | ||
| [II] | ||
|
[1] Et iterum intravit Capernaum po₍st₎
dies aliquot, ‹et› auditum e₍st₎ quod in do[-] mo esset, [2] ‹et› protinus c‹on›gregati sunt mul[-] ti, adeo ut iam non caperent eos, nec illa loca qu₍ae₎ erant circa ianuam, ‹et› loqueba tur eis sermon‹em›. [3] ... | II | |
| eos | ||
| [Juni 2006 – Wolf-Dieter Syring] zum Textanfang | ||