CORPUS BIBLIORUM ÆTATIS REFORMATIONIS
Dezember-Testament  (Wittenberg 1522)  Mk 1

Textübersicht    Version 1    Version 2    Version 3    Version 4

[Titelseite]   zum Textanfang

Das Newe Teſta=
ment Deůtʒſ₍ch₎·

Vuittemberg.

[23v]   zum Textanfang
   
[Sanct Marcus.]
Das erſt Capitel.
[1] [15]DJs iſt der anfang des
Euangeli vō Jheſu Chŗi[=]
ſto/ dem ſon Gottis/ [2] als geſchŗiebē
ſteht ynn den Pŗopheten/ Sihe/ ich
ſende meynen engel fur dyr her/ der
do bereytte deynen weg fur dyr/ [3] Es
iſt eyn rufende ſtymme ynn der wu=
ſten/ bereyttet den weg des herrn/
macht ſeyne ſteyge richtig.
Malach.3.
Jſai.40.
[4] Johannes der war ynn der wu=
ſten/ tauffet vnnd pŗediget von der
tauffe der puſſe ʒur vergebung der
ſunden/ [5] vnd es gieng ʒu yhm hyn[=]
aus/ das gantʒ Judiſch land/ vnd
die von Jeruſalem/ vnd lieſſen ſich
alle von yhm tauffen ynn dem Joŗdan vnd bekenneten yhŗe ſunde.
Matth.3.
Luce.3.
[6] Johannes aber war bekleydet mit kameel_haren/ vnd mit eynem
leddern gurttel vmb ſeyne lenden/ vnd aſs hewſchŗecken vnd wildho=
nig/ [7] vn̄ pŗedigt vnd ſpŗach/ Es kompt eyner nach myr/ der iſt ſtercker
denn ich/ dem ich nicht gnugſam byn/ das ich mich fur yhm bucke/
vnd die rymen ſeyner ſchuch auffloſſe/ [8] ich teuffe euch mit waſſer aber
er wirt euch mit dem heyligen geyſt tauffen.
Johan.1.
[9] Vnd es begab ſich ʒur ſelbigen ʒeyt/ das Jheſus aus Gallilea von
Naʒareth kam/ vnd lies ſich teuffen von Johanne ym Joŗdan/ vnd
[10] als_bald ſteyg er aus dem waſſer/ vnnd ſahe das ſich die hymel auff[=]
thatten/ vnd den geyſt gleych wie eyn tawbe erab ſteygen auff yhn/
[11] Vnd da geſchach eyn ſtymme von hymel/ du biſt meyn lieber ſon/
yn dem ich eyn wolgefallen habe.
Matth.3.
Luce.3.
Johan.1.
[12] Vnd bald treyb yhn der geyſt ynn die wuſten/ [13] vn̄ war alda ynn der
wuſten viertʒig tage/ vnd ward verſucht von dem teuffell/ vn̄ war bey
den thieren/ vnd die engele dieneten yhm.
Matth.4.
Luce.4.
[14] Nach_dem aber Johannes gefangen war/ kam Jheſus ynn Gal=
lilea/ vnd pŗediget das euangelium vom reych Gottis/ [15] vnd ſpŗach/
Die ʒeyt iſt erfullet/ vnd das reych Gottis erbey komen/ beſſert eu=
ch vnd glewbt an das Euangelion.
[16] Da er aber an dem Galileyſchen meer gieng/ ſahe er Simon vnd
₍A₎ndŗeas ſeynen bŗuder/ das ſie yhre netʒ yns meer woŗffen/ denn ſie
waren fiſcher/ [17] vnd Jheſus ſpŗach ʒu yhn/ folget myr nach/ ich will eu[=]
ch ʒu menſchen_fiſcher machen/ [18] als_bald verlieſſen ſie yhŗe netʒe/ vnd
folgeten yhm nach.
Matth.4.
Luce.5.
[19] Vnd da er von dannen eyn wenig furbas gieng/ ſahe er Jacoben
den ſon Ʒebedei vnd Johannem ſeynen bŗuder/ das ſie yhŗe netʒe ym
ſchiff ʒu_ſamen legten/ vnd bald rieff er yhn/ [20] vnd ſie lieſſen yhren vat=
ter Ʒebedeon ym ſchiff/ mit den tagloner/ vnd volgeten yhm nach.
(gewaltiglich)
dʒ iſt ſeyn pŗedigt
war als eynes
[21] Vnd ſie giengen gen Capernaum/ vnnd bald an den Sabbaten/
gieng er ynn die ſchulen/ vnd lerete/ [22] vnd ſie entſatʒten ſich vber ſeyner
lere/ denn er lerete gewaltiglich/ vnd nicht wie die ſchŗifftgeleŗten.
Matth.7.
Luce.4.
  Vnd es war
[24r]   zum Textanfang
Sanct Marcus.    XXIIII.
Luce.4.
[23] Vnnd es war ynn yhrer ſchulen eyn menſch beſeſſen mit eynem vn[=]
ſaubern geyſt/ der ſchŗey [24] vnd ſpŗach/ Hallt/ was haben wyr mit dyr
ʒu ſchaffen/ Jheſu von Naʒareth? du biſt komē vns ʒu verderben/ ich
weys/ das du der heylige Gottis biſt/ [25] vnd Jheſus bedŗawete yhn vn̄
ſpŗach/ verſtumme/ vnd fare aus von yhm/ [26] vnnd der vnſawber geyſt
reys yhn/ vnd ſchŗey laut/ vnd fur aus von yhm/ [27] vnd ſie ertʒitterten al=
le/ alſo/ das ſie vnternander ſich befragten/ vn̄ ſpŗachen/ was iſt dʒ?
was iſt das fur eyn newe lere? er gepeut mit gewalt den vnſawberen
geyſten/ vnd ſie gehoŗchen yhm/ [28] vnd ſeyn gerucht erſchall bald vmb=
her ynn die grentʒe Gallilee.
ders mit ernſt mey[=]
net/ vnnd was er
ſagt/ das hatte eyn
gewalt vnnd lebet
als hetʒs hend vnd
fueſs/ nit wie die
lumpenpŗediger/
die do_her ſpeyen/
vnd geyffern/ das
man dŗuber vnluſt
vnnd grewell ge=
wynnet.
Matth.8.
Luce.4.
[29] Vnd ſie giengen aus der ſchulen/ vn̄ kamen bald ynn das haus Si=
monis vnd ₍A₎ndŗes/ mit Jacoben vnnd Johannen/ [30] vnd die ſchwi-
ger Simons lag vnd hatte das fiber/ vnd als_bald ſagten ſie yhm vō
yhr/ [31] vnd er trat ʒu yhr/ vnd richtet ſie auff/ vnd hielt ſie bey der hand/
vnd das fiber voŗlies ſie bald/ vnd ſie dienet yhn.
[32] ₍A₎m abent aber/ da die ſonne vnter_gangen war/ bŗachten ſie ʒu
yhm allerley krancken vnd beſeſſene/ [33] vnd die gantʒe ſtadt verſamlet ſi=
ch fur der thur/ [34] vnd er halff vielen krancken die mit mancherley ſeuchē
beladen waren/ vnd treyb viel teuffel aus/ vnd lies die teuffel nicht re=
den/ denn ſie kenneten yhn.
[35] Vnd des moŗgens fur tag/ ſtund er auff/ vnd gieng hyn_aus/ vnd
Jheſus gieng ynn eyne wuſte ſtette vnd bettet da_ſelbs/ [36] vnd Petrus
mit den/ die mit yhm waren/ eyleten yhm nach/ [37] vnd da ſie yhn fun=
den/ ſpŗachē ſie ʒu yhm/ yderman ſucht dich/ [38] vn̄ er ſpŗach ʒu yhn/ laſt
vns ynn die nehiſten ſtette gehen/ das ich daſſelbs auch pŗedige/ den̄
datʒu bynn ich komen/ [39] vnd er pŗedigete ynn yhŗen ſchulen/ ynn gantʒ
Gallilea/ vnd treyb die teufell aus.
Matth.8.
Luce.5.
Leut.14.
[40] Vnd es kam ʒu yhm eyn auſſetʒiger/ der batt yhn/ knyet fur yhm vn̄
ſpŗach ʒu yhm/ willtu du/ ſo kanſtu mich wol reynigen/ [41] vn̄ es iamerte
Jheſum/ vnnd er recket die hand aus/ ruret yhn an/ vnnd ſpŗach/ ich
wills thun/ ſey gereynigt/ [42] vnnd als er ſo ſpŗach/ gieng der auſʒſatʒ als[=]
bald von yhm/ vnd er ward reyn/ [43] vnd Jheſus bedŗawet yhn/ vn̄ treyb
yhn als_bald von ſich/ [44] vn̄ ſpŗach ʒu yhm/ ſihe ʒu/ dʒ du niemant nichts
ſagiſt/ ſondern gang hyn/ vn̄ ʒeyge dich dem Pŗieſter/ vnd opfere fur
deyn reynigung/ was Moſes gepotten hat/ ʒum ʒeugnis vbir ſie/ [45] Er
aber/ da er hynaus kam/ hub er an/ aus_ʒubŗingen vnd ruchtbar ma=
chen die geſchicht/ alſo/ das er hynfurt nicht mehŗ kund offenlich ynn
die ſtadt gehen/ ſondern er war hauſſen ynn den wuſten oŗttern/ vnd
ſie kamen ʒu yhm von allen enden.
Das ander Capitel.
Matth.9.
Luce.5.
[1] [4]UNnd vbir etlich tag gieng er widderumb gen Capernaum/
vnd es wart ruchtbar/ das er ym hauſʒe war/ [2] vnd als_bald
verſamleten ſich viel/ alſo/ das ſie nicht raum hatten/ auch
hauſſen fur der thur/ vnd er ſagt yhn das woŗtt/ [3] vnd es ka=
men etlich ʒu yhm/ die bŗachten eynen gichbŗuchtigen/ von vieren ge=
tragen/ [4] vnd da ſie nicht kundten bey yhn komē fur dem volck/ deckten
ſie das dach auff/ da er war/ vnd grubens auff/ vnd lieſſen das bette
  ernydder/
[Kolophon]   zum Textanfang

Gedŗuckt ʒu Wittenberg durch Mel=
choiŗ Lotther yhm tauſentfunff=
hundert zwey vnnd
zwentʒigſten
Jar

[Juni 2006 – Wolf-Dieter Syring]   zum Textanfang